ستاره های نوترونی

ستاره‌های نوترونی (Neutron Stars) از شگفت‌انگیزترین و مرموزترین اجرام کیهانی هستند. این ستاره‌ها زمانی به وجود می‌آیند که یک ستاره بزرگ (حدود ۸ تا ۲۰ برابر جرم خورشید) عمرش را به پایان می‌رساند و در انفجار ابرنواختر (Supernova) فرو می‌پاشد. پس از این انفجار، هسته‌ی باقی‌مانده به شدت متراکم می‌شود و تبدیل به یک ستاره‌ی نوترونی می‌گردد.

ویژگی‌های کلیدی ستاره‌های نوترونی:

1.چگالی بسیار بالا:
ستاره‌های نوترونی آن‌قدر متراکم هستند که یک قاشق چای‌خوری از ماده‌ی آن‌ها می‌تواند میلیاردها کیلوگرم وزن داشته باشد.

2.قطر کوچک:
با وجود جرم زیاد (حدود ۱.۴ برابر خورشید)، قطر آن‌ها معمولاً فقط حدود ۲۰ کیلومتر است.

3.ترکیب نوترونی:
بیشتر ماده‌ی این ستاره‌ها از نوترون تشکیل شده است؛ به همین دلیل به آن‌ها ستاره‌ی نوترونی می‌گویند.

4.میدان مغناطیسی قوی:
برخی از آن‌ها میدان مغناطیسی بسیار قدرتمندی دارند، حتی تا هزار تریلیون برابر میدان مغناطیسی زمین.

5.پالسارها و مگنتارها:
بعضی از ستاره‌های نوترونی به عنوان پالسار شناخته می‌شوند؛ آن‌ها با سرعت زیاد می‌چرخند و پالس‌هایی از امواج رادیویی یا دیگر امواج الکترومغناطیسی از خود منتشر می‌کنند. اگر میدان مغناطیسی‌شان بسیار قوی باشد، به آن‌ها مگنتار گفته می‌شود.

6.زمان‌بندی چرخش:
بعضی از ستاره‌های نوترونی با سرعت خیره‌کننده‌ای می‌چرخند؛ برخی حتی صدها بار در ثانیه.