(به چینی: 中国的长城) طولانی‌ترین و بزرگ‌ترین سازهٔ مهندسی در جهان است. این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۲۱٬۱۹۶ کیلومتر درازا یافته‌است و در سال ۱۹۸۷ میلادی در فهرست میراث جهانی ثبت گردیده‌است.
دیوار چین در مدت ۲۰ سال در دوران چین شی هوانگ کامل شد. فرمانروایان پیش از او برای پیش‌گیری از یورش قوم‌های صحراگرد، بخش‌هایی از این دیوار را ساخته بودند. چین شی هوانگ بخش‌های گوناگون این دیوار را به یکدیگر متصل کرد تا دژی به طول ۲۱٬۱۹۶.۱۸ کیلومتر با ۲۵ برج نگهبانی در مرز شمالی دیوار شکل بگیرد.برای ساخت این دیوار، از مردم عادی که بیشتر آنان کشاورز بودند بهره‌گیری شد.
این دیوار بزرگ را برای حفاظت چین در مقابل مهاجمان مغول ساختند. تقریباً در سال ۲۴۶ قبل از میلاد، چین را به ایالت کوچکی تقسیم کردند. پادشاه شی هوانگ تی (shin huang TI) قسمت‌های مختلف چین را با هم متحد ساخت. در شمال این امپراتوری مغول‌ها زندگی می‌کردند. از ترس اینکه مبادا آن‌ها در هر زمان به چین حمله‌ور شوند، پادشاه برای حفاظت کشور در مقابل خطر دستور داد تا دیوار بزرگ چین را بنا کنند؛ بنابراین دیواری ساختند که از شای کوان (shahi kuan) در خلیج پوای (pohai) شروع شده و به چایکومان (chai kuman) در گانسو (kansu) می‌رسید. سربازان گشتی از طریق جاده‌ای که در امتداد دیوار بود علامتهایی را به سرعت ارسال می‌کردند.
هیچ‌کدام از پادشاهان با ساخت دیوار به هدف خود نرسیدند. چون دیوار در جاهای زیادی شکست و مغول‌ها فرصت یورش به چین را پیدا کردند. ممکن بود ساختن دیوار بزرگ هرگز عملی نشود، اما آن‌ها توانستند آن را بسازند.